Panglao wyspa Bohol w oddali widać już moją Pamilacan

Mój postój w Manili trwał , 5 godzin dlatego odstawiłem bagaż w depozyt 4 godz 400 Peso i udałem się na pobliski market który znajdował się blisko lotniska .
Kupiłem sobie kokosa wypiłem Red Horse jaki ze mnie poeta, i tak nudziłem się chodząc między wąskimi uliczkami .
Dzielnica ta położona jest około 2 km od lotniska. Ale jakbym był w zupełnie innym kraju.
Domki położone są blisko siebie i wąskie uliczki przypominają mi raczej dzielnice Bangkoku.
No cóż taki mamy klimat.
Czas wracać na lotnisko. O godzinie 13:15 miałem samolot na wyspę Bohol No to fruuuu......

Doleciałem o godzinie 14:15 na nowe lotnisko na wyspie Bohol które nazywa się Panglao Airport.
Na zewnątrz lotniska czekał na mnie Darek Jajor .
Darek to emerytowany górnik miedzi ,pięć lat temu kiedy robiłem drugą akcję Twoje serce dla dzieci z Filipin poznałem Darka w Manili Porzucił swoje życie w Polsce i udał się do raju .
Jak mówi za nic na świecie nie chce wracać do Polski.
Może kiedyś i ja to uczynię kto wie? No cóż osobiście nie lubię zimy nie znoszę po prostu. Uwielbiam słońce błękit zieleń, i ciepło ciepło ciepło.... Bałwanka na święta ulepiłbym sobie z zamrażarki ze śniegu, i to w zupełności wystarczyłoby mi na święta.
Darek załatwił mi trycykla i z ogromnym bagażem udałem się w podróż do Panglao a dokładniej na Alona .
Nocleg miałem w domku blisko Darka za 700 peso 55 zł telewizor WC , kuchnia i klimatyzacja to była bardzo dobra cena i dobra lokalizacja.
No ale tutaj u Darka miałem nocować tylko jedną noc dlatego że już jutro rano płyniemy na wyspę Pamilacan.
Płyniemy ponieważ Darek zdecydował się święta spędzić razem ze mną na tej wyspie .
Już nie mogłem się doczekać kiedy spotkam moich przyjaciół z Pamilacan.
Rano za 500 peso udaliśmy się do Baclayon port .
Miejsce to nie zmieniło się jakby czas zatrzymał się w miejscu. Może to i lepiej .
Poszliśmy razem zjeść śniadanie na lokalnym markecie .
W porcie stały już banki nie takie z kasą ...
Banka na Filipinach to znaczy łódka
Łódka na Filipinach jest trochę inna niż w Tajlandii ponieważ łódki te posiadają skrzydła które pomagają pływać i stabilnie utrzymać łódź na oceanie .
W bance siedziała już siostra Connie która mnie poznała i z uśmiechem usiedliśmy wszyscy do banki płyniemy na wyspę .
A że podróż będzie długa około półtorej godzinki miałem ze sobą dwie duże butle piwa Red Horse .

W oddali widzę już wyspę Pamilacan.

Zdjęcia (10)

Komentarze (0)